Liever niet onze namen noemen in je / uw reactie.

maandag 14 maart 2011

Zes jaar en straf

Ik vind het zo stom hè, dat je alles kan relativeren voor anderen.
Dat je nuchter kan meedenken en zegt: joh, dat valt toch wel mee.
Ah, doe normaal, dat gebeurd bij mij ook zo vaak.
Wat maakt dat nu uit, trek het je niet aan.
Tuurlijk, zo praat ik tegen anderen.
Maar voor mezelf ligt dat toch een tikkie anders.
Het voelt gewoon anders.
Alsof het erger is.
Alsof het van kwaad tot erger -kan- worden.

Komt vandaag jongste uit school fietsen, vrolijk als altijd.
Al kwebbelend loop ik vanaf de drukke oversteekplaats mee naast haar fietsje tot we thuis zijn.
"En, hoe was het? Wat heb je voor leuks gedaan vandaag?"
En met een big smile antwoord ze: "ik had straf!"
"Wat?"
"Ja, de juf zei eerst tegen S. dat hij niet meer mocht praten en toen deed ik het toch nog even en toen moest ik voor straf aan de tafel gaan zitten."
"Echt waar?"
"Ja, nou, ja, 't was niet zo'n erge straf hoor mama, maar even aan je tafel!"
En weer die big smile.
Boeit haar echt helemaal niets hè.
Kijk, en dat zet mij dus aan het denken.
Mijn kleine meisje.
Zes jaar.
De ondeugd!
Schatje.



Kijk, thuis krijgt ze ook vaak zat straf hoor, maar op school zijn de meiden meestal juist heel lief.
Nou, dat tijdperk is ook voorbij, vrees ik.

Welke straf hier het meeste effect heeft?
Computertijd inleveren.

En bij jullie?

Groetjes van mij.

9 opmerkingen:

  1. Ha bij ons werkt die straf ook het beste! Vooral bij oudste. Kom niet aan z'n computertijd... ach en een beetje ondeugend mag wel toch... ze kijkt lekker boevig op de foto :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zie nu dat jij tegelijk bij mij zit te reageren :-)

    Hier ben ik bij de oudste nog volop aan het ontdekken welke 'straf' het best werkt. Computeren doet hij nog niet, dus dat gaat niet op. Aandacht trekken en expres stout doen wordt zoveel mogelijk genegeerd. Als het te gek wordt moet hij even zitten 'nadenken'. Ook dreigen werkt nog wel op deze leeftijd, 'je speelt nu lief met de Duplo anders doe ik 't naar boven'.

    Maar... boeide het haar echt niet? Of was dat gewoon een beetje 'stoer doen'?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze had op school toch al staf gehad? Dan moet je het thuis niet nog eens overdoen, denk ik. Ik heb zelf ook 'n mannetje dat zich wel laat horen, laatst bleek dat de juf het eigenlijk ook even niet goed wist, ik heb even met haar doorgesproken wat nou het beste was. Thuis kom ik bij mijn zoontje er niet meer op terug in de vorm van straf. Ik praat er wel met hem over en probeer ook de positieve dingen van hem te benoemen en het gaat wel beter nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Jolanda, nee, ik geef geen dubbele straf hoor. Ik bedoelde gewoon straf in het algemeen. Erover praten is idd het beste.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nog gefeliciteerd met je oma!
    En straf..tja,echt ergens mee straffen doe ik geloof ik niet zo vaak. Het is dan meer van 'ga even lekker naar je kamer!' ofzo.Computertijd hoef ik hier niet af te nemen, want dat doen ze zo weinig, dus dat zou geen enkel effect hebben ;)Ik 'straf' ze meer op de manier van even op de trap gaan nadenken wat je fout gedaan hebt, als je het weet mag je terug komen en het zeggen. Daarna sorry zeggen (en ik zal het nòòit meer doen) en een kus. (en als het broer en of zus betreft is het ècht niet leuk hoor als je verplicht sorry moet zeggen en een kus moet geven haha)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Annemarie, ja, klopt, ik laat ze dat ook altijd doen als ze iets bij elkaar hebben gedaan, vooral die kus he, ha, ha!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ´k Ben niet zo van straffen. Soms is dat ook mijn zwakte hoor. Maar toch weten ze heel goed wat wel en niet kan. Want als er iets is wat ons niet zint hebben we het daar uitgebreid over. Ze zijn nu 18, 17 en 14 en heerlijke pubers, ook bij anderen. ´k Kreeg regelmatig op 10 minutengesprekken te horen: doe me daar maar een klas vol van. Alleen bij jongste op het regulier onderwijs niet, maar hij bleek pdd-nos te hebben en toen ie eenmaal op de goeie school zat keerde het tij!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik hanteer meestal de time out. Met je armen over elkaar op de bank en als de straf wordt opgeheven nog even doorspreken. Afpakken van computertijd doe ik ook wel eens, maar daar doen ze niet echt moeilijk over meestal, dus als straf heeft dat hier geen zin.

    En dat je voor een ander veel beter kan relativeren dan voor jezelf, dat herken ik ook!
    Als het jezelf aangaat, zie je alles met een emotionele bril en dat maakt het verschil denk ik...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Haha, lekker ding! Hier ook eentje die over het algemeen niet de braafste os op school. Jammer dan, ik vind dat het probleem van de juf.
    Echt staf geven doe ik eigenlijk niet zoveel. Als ik hem echt zat ben, stuur ik hem een poosje de kamer uit. Als ie weer normaal kan doen, kan hij weer terugkomen. En dat is meestal verrassend snel.

    BeantwoordenVerwijderen

Ahh, dat vind ik nou zò leuk hè, een reactie van jou! Ps. Gebruik liever niet onze namen :-)