Gisteravond is Edwins opa overleden.
91 Jaar.
Je ziet het aankomen en toch schrik je van het telefoontje.
Ik zat net (8:15u) in de auto op weg naar school in M'dam toen ik het hoorde.
Mijn meiden moeten dan altijd een half uurtje alleen blijven en gaan zelf naar school.
Zij wisten het dus nog niet, maar gelukkig belde mijn schoonzusje naar hen, vroeg of ze even naar haar kwamen en ze heeft het toen verteld.
Daar was ik wel blij om, want je weet niet hoe ze reageren. En als ze het van hun nichtjes op het schoolplein zouden horen, zou het wel heel naar zijn geweest.
Oudste zei: "Ik dat het al wel." De juf zei dat ze in de klas wel verdrietig was.
Jongste reageerde heel opmerkelijk: "Yes, dan hebben we zaterdag een begrafenis!"
En gelijk tegen haar nichtje, die bij haar in de klas zit: "Jij mag het in de groep vertellen en ik tegen de juf, ja?"
Het dringt helemaal niet tot haar door dat het verdrietig is, ze vindt het op de een of andere manier interessant.
Is dat niet apart?
Ik vroeg nog aan haar: "Maar was je niet verdrietig dan?" "Ja, dat was ik wel en toen mocht ik van de juf in de hoeken spelen tijdens de pauze."
Nou, ik denk dat ze alleen maar graag in de hoeken wilde.
Ik vermoed dat het pas tot ze doordringt als ze opa gezien heeft.
Gr. Wil
Ook al is het niet helemaal onverwachts.
BeantwoordenVerwijderenHet is altijd een verdrietige periode.
Sterkte Gewenst met het overlijden van Opa.
Groetjes uit Alkmaar,
Lenie.
Ja, dat weet je niet met die jonge kinderen. Ze kunnen zo anders reageren dan wij. Ga er maar coulant mee om. Onze jongens begroeven een paar dagen na de begrafenis van mijn vader een pop onder een hele berg bladeren. Ik vond het juist goed dat zij dit zo deden, het vertelde me iets over hun beleving. Het is hun manier van verwerken. Ik zag het als aanknopingspunt voor gesprek en heb er even met hen over doorgepraat.
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd en sterkte deze dagen, Wil.
O, wat erg voor de familie. Sterkte met alles. Ik denk idd dat het pas veel later doordringt bij kinderen. Nouja, in iedergeval is ieder kind anders. Soms komt het pas als ze in bed liggen - in het donker. Dat ze gaan nadenken. Ik heb een dochter die erg explosief reageert: gelijk verdriet. Ze is vlugger over iets heen.
BeantwoordenVerwijderenNog gecondoleerd met opa. Hoe ging het met je jongste op de begrafenis?
BeantwoordenVerwijderen